Paula van Calker

Week 4:

Deze week hebben we de Pressure Cooker. Er zijn allerlei lezingen die stiekem veel te lang duren. Ik probeer overal aantekeningen van te maken omdat dat bij mijn leerdoelen hoort. 
Ik probeer zoveel mogelijk aantekeningen te maken zodat het proces overzichtelijk wordt. 
Bij sommige woorden schiet ik meteen in gedachten al naar een idee of een beeld. Hierdoor mis ik soms wel andere belangrijke informatie. Ik merk dat ik het lastig vind om me te concentreren. 

​

Week 6:

Hierna komt het keuze moment. Wat gaat het worden?
Exploration?
Exit?
Of toch Expercience?

Lastig, Experience trekt me niet, het spreekt me niet aan en heb niet het idee dat ik mezelf daarin zou kunnen ontwikkelen. Dus Expercience valt af...

Exit of Exploration? Beide zijn interesant en beide gaan over de toekomst. Dat trekt me wel. Ik zie veel van de RO studenten om me heen met dezelfde twijfel, uiteindelijk kiest toch het grootste gedeelte voor Exit. Wel lekker makkelijk, voor jezelf werken, je eigen plan van aanpak en je eigen eisen pakket samenstellen. Nee, vlak voor mijn auditie verander ik van gedachten, ik wil uitdaging, ik wil niet per se alleen werken en wat is er mooier dan onderzoek doen naar je eigen stad? 
Ik ga voor Exploration.

​

Na mijn presentatie twijfel ik nog steeds, had ik niet voor allebei auditie moeten doen en me moeten laten lijden door de feedback van de leerkrachten? Nee, ik ga gewoon door, ik heb een knoop doorgehakt maar voel me niet helemaal zeker.

 

​

Week 7:
Ik neem wat boeken mee van thuis. Mijn opa en oma hebben jaren lang allerlei boeken verzameld en gekocht over en van Breda. Deze liggen bij ons thuis sinds ze verhuist zijn en mijn vader zijn interesse heeft getoond voor Breda. Helaas krijg ik de oude kaart van Breda niet mee, deze is van mijn broer en wil hij inlijsten voor zijn eigen huis. 

De boeken blijken niet super behulpzaam te zijn en toch bladeren we er met zijn allen doorheen. Mooie afbeeldingen en herkenningspunten die er altijd lijken te hebben gestaan. Toch leuk om door te kijken. Er staat verbazingwekkend weinig in over de Suikerfabriek of uberhaupt over het Corbion gebied. 

 

 

 

Week 11

​

Maandag:

Vandaag hebben Lisanne en ik de knoop doorgehakt en met veel pijn en moeite de hoofdvraag geformuleerd en een aantal deelvragen. 

 

De hoofdvraag is geworden: Wat is de betekenis van de geschiedenis van Breda voor de toekomst van het Corbion gebied en de omgeving? En hoe tillen we deze informatie naar een hoger niveau? 

 

Daarnaast hebben we nog een aantal deelvragen bedacht, deze waren eigenlijk sneller en makkelijker te bedenken dan de hoofdvraag:

 

Wat betekend de geschiedenis van Breda voor zijn inwoners? Welke eerdere projecten sluiten aan bij ons onderzoek en wat kunnen we hieruit concluderen? Wat gebeurt er als de geschiedenis geen plek krijgt in de toekomst plannen?

 

Daarnaast vind ik het belangrijk om mijn leerdoelen te bereiken dus moet er een planning komen!

​

​

Dinsdag: 
Vandaag hebben we met Manon en Eva gesproken. We hebben een aantal tips gekregen, bijvoorbeeld een koffie tafel voor ouderen organiseren om zo verhalen van vroeger te verzamelen. Wordt ik persoonlijk heel blij van, ik heb namelijk de opdracht besproken met mijn oma en zij zit vol met verhalen. Zelf heeft ze toch daar nog gewerkt als thuis verzorgster. Ik zie daar wel wat in om een koffie tafel te organiseren samen met Lisanne en dan lekker een hele dag of middag koffie en thee en koekjes naar binnen werken terwijl we omgeven worden door van die gezellige dames op leeftijd die herinneringen ophalen. Dat wordt misschien een tikkeltje chaotisch maar wel leerzaam.

​

Woensdag:

Vandaag gaan we de stad in. Lisanne en ik hebben een aantal locaties uitgezocht om deze vragen te gaan stellen aan mensen. 

Allereerst beginnen we met een vluchtige rondleiding door Breda, Lisanne is een leek en pendelt tussen het centraal station en school, verder heeft ze nooit echt de tijd genomen om Breda te “ontdekken”. Ik probeer me in te leven en bepaal wat er interessant zou zijn en waar ik wat over weet. Toch best een mooie stad, kom ik zo achter. Ik probeer de stad door de ogen van een nieuweling, ik zie toch net wat meer dingen als ik doelloos rondloop dan als ik gericht ergens naar toe ga. We beginnen met de interviews, we pakken “belangrijke” locaties en beginnen met vragen stellen. 

Waarom bent u in Breda? Hecht u waarde aan de geschiedenis van Breda? Zo ja, welk deel dan? En zo nee, waarom niet? Wat zou er verbeterd kunnen worden? Wat mist u nog in Breda? Misschien iets wat een andere stad wel heeft of waar u blij van wordt? Alles is mogelijk.

Wij zijn voor een opdracht van school bezig. Wij gaan een adviserende rol aannemen voor de gemeente van Breda. Het CSM terrein, kent u dat? Nee? Weet u waar de Suikerfabriek vroeger heeft gestaan? Nou, dat wil de gemeente aanpakken, want nu ligt het braak.

Zo, en dat de hele dag door.
Aan het einde van de dag zoeken we een plekje in de zon op en gaan we doornemen wat we nou met de antwoorden kunnen. We komen tot de conclusie: iedereen vind de geschiedenis belangrijk, het water moet terug in Breda, de suiker bieten stonken heel erg en de silo’s waren lelijk en waarschijnlijk bouwt de gemeente er toch een woonwijk van.

 

 

Donderdag:

Zo vandaag knallen voor de Pitch. Wat gaan we presenteren en willen we samen presenteren? We sturen eerst maar een mailtje of het uberhaupt wel kan. We verzamelen foto’s en kijken nog maar even terug op wat we gisteren allemaal gehoord en bereikt hebben. Welke quotes gaan we gebruiken? We besluiten dat we wel voor een strakke presentatie gaan, eenvoud is krachtig. We houden ons verhaaltje en houden de tijd bij, want we mogen niet langer dan 4 minuten aan het woord zijn. We zijn tevreden en besluiten de vrijdag er niet meer aan te werken en voor onszelf de presentatie nog te testen.

​

​

​

Week 12

​

Maandag:
PITCH! Vandaag gaan we ons eerste idee pitchen. Dit gebeurd in Den Bosch. Lisanne en ik hebben besloten dat we ons verhaal samen gaan doen, dit zodat we ook samen ook dezelfde feedback krijgen en om te laten zien dat we echt voor deze samenwerking gaan.

Onze pitch gaat lekker, we zijn duidelijk en we weten wat we willen.

Welkom bij onze presentatie, Wij zijn Lisanne Reedijk en Paula van Calker, zij doet grafisch en ik doe ruimtelijk. Lisanne is een denker en ik ben een doener. Zo, luister goed en houdt je vast aan je onderbroek! Wij willen wat doen met de geschiedenis van Breda, We hebben tot nu toe onderzoek gedaan naar Breda, veel boeken door gebladerd en het internet afgespeurd. Wij willen graag de bewoners van Breda bewuster maken van al het moois wat er te vinden is. We hebben bewoners geinterviewd en zijn tot de conclusie gekomen dat Bredanaren best tevreden zijn en veel herinneringen zijn aan de Suikerfabriek. Suikerbieten stinken en de silo’s waren lelijk, jammer dat het terrein nu leeg staat. Toch ontbreekt er wat in Breda, water, maar daar houdt het dan ook weer bij op.

Na de pitch hebben we een hoop feedback gekregen. We zouden kunnen kijken naar meer menselijk contact of naar de piramide van menselijke behoeften. Waar we ook heel enthausiast van worden was dat we het “nu” zien als de geschiedenis van de toekomst.

​

​

​

Week 13

​

Maandag:
Vandaag zijn de Formatieve Gesprekken. Ik ben ontzettend te laat en baal als een stekker. Ik zit niet lekker in mijn vel. Alles lijkt mis te gaan en ik verga van de hoofdpijn. Gelukkig laten Robert en Manon me wachten tot het einde van de middag. Hanneke schrijft voor mij en ik schrijf voor haar. Ik ben gekalmeerd maar ben nog wel zenuwachtig. Ik schrik een beetje zoals het gaat bij Hanneke haar gesprek, ze is zo goed voorbereid en weet precies wat ze wilt en vertelt precies wat we van haar kunnen verwachten. Vervolgens ben ik aan de beurt, ik voel me al helemaal niet comfortabel en moet nu ook gaan vertellen hoe, wat er waarom. Na de eerste zin is het hek van de dam: “ik twijfel heel erg of dit de juiste opleiding voor mij is.” En ja hoor, daar zijn de tranen, vreselijk. Ik probeer zo duidelijk mogelijk uit te leggen waar het wringt en ik merk dat ik steun krijg van Robert, Manon en Hanneke. Niet met zoveel woorden, maar het voelt niet alsof ze mij niet begrijpen. Uiteindelijk komen we tot de conclusie dat ik mezelf in een kader probeer te duwen wat niet hoort en krijg ik de tip mee om een gesprek aan te gaan met de decaan. 

 

Dinsdag: 
Vandaag hebben we les in Den Bosch, Faddia en ik reizen samen en komen bijna te laat omdat we zo aan het brainstormen zijn. We zien allerlei mogelijkheden en we hebben zoveel ideeën. Eenmaal in Den Bosch is het nog even lastig om het lokaal te vinden, maar we komen er wel.

 
Lisanne zit er al en we beginnen met brainstormen. Ik vertel mijn eigen ideeën en natuurlijk de ideeën van Faddia. We stellen wat vragen samen die we kunnen gebruiken de volgende keer als we de stad in gaan. Daarna begin ik langzaam wat meer beeld te krijgen van wat ik tof zou vinden om te maken, een spel! Lisanne en ik beginnen met het benoemen van spellen, Carccassonne, Kolonisten van Catan, Monopoly, Memory, een Puzzel, Triviant, Kwartet, misschien moet het een fysiek spel zijn? Of een combinatie van verschillende spellen? We zijn op dreef! En we leggen onze wilde plannen uit aan Manon. Zij komt met Terra Nova, een spel wat leerlingen van de basisschool gebruiken tijdens hun lessen burgerschap. 

 

Donderdag:
Lisanne en ik spreken af om thuis te werken, even de zinnen verzetten en wat te maken. Ik probeer wat uit op de computer zodat ik dan morgen kan lasercutten op school. 

 

Vrijdag:
Vandaag hebben Lisanne en ik afgesproken op school. We hebben onze ideeën uitgewisseld en zijn lekker in de weer met karton en brainstormen er op los. Omdat ik mijn USB ben vergeten (DOM!) ga ik me verdiepen in verschillende soorten spellen en hun spelregels. Uiteindelijk ben ik niet productief en gaan we vanwege het lekkere weer een ijsje halen.

​

​

​

Week 14

​

Maandag:
Vandaag openen we met Project Begeleiding. We bespreken hoe ver we zijn en welke prioriteiten we stellen. Verder maken we een soort prioriteiten kalender. Heel frustrerend wat Lisanne en ik hadden al een planning gemaakt waar we onze voortgang mee willen vast leggen. De feedback vond ik niet fijn, want ik had echt het idee dat we goed op weg waren, maar er ontbraken nog wat vragen (en antwoorden!) die we eerst moesten doorgronden willen we een gezamenlijk doel vast stellen. Balen, maar wel goed om dat meteen aan te pakken. Het lukt ons niet om echt op alle vragen antwoord te geven en mijn hoofd staat er ook niet echt meer naar. Het voelt ontzettend als een stap terug en daar merk ik bij mezelf wat weerstand. Ik sluit mezelf even af en ben even niet aanspreekbaar, ik wordt nukkig. Kont tegen de krib en dan bedenk ik me dat ik mijn eigen baas ben. Waarom vind ik die feedback zo vervelend? Omdat het voelt als een aanval, als kritiek, niks is goed. Maar dat is niet zo, als we de vragen die ons gesteld werden kunnen beantwoorden staan we straks alleen maar sterker in onze schoenen. Toch maar die vragen beantwoorden en gaan met die banaan. Gelukkig is Inge er en die begint samen met ons te brainstormen. We komen op een nieuwe hoofdvraag: Wanneer heeft iets waarde zodat het later als cultureel erfgoed kan worden gezien? 

Mooi, daarna ga ik verder aan mijn ontwerp dossier, ik had stiekem ergens gehoopt dat ik dat aan het einde erin kon gooien maar helaas. Ik snap het wel, maar probeer dat soort dingen toch uit te stellen. Dus laptop open en focus modus. Gelukkig had ik hier en daar al losse stukken geschreven in mijn boekjes en in Word.

Dinsdag:
Vandaag zijn Lisanne en ik lekker even buiten gaan zitten om te brainstormen. Zo kwam ik erachter dat ik me heel erg vast houdt aan het spel idee. Dit vooral omdat ik dan het gevoel heb dat ik dan naar iets concreets toe werk, dus echt een eindresultaat kan presenteren. Volgens mij hadden we daar allebei wel last van dus hebben we de feedback van gisteren nog doorgesproken. Inge had het over erfgoed, waarom creëren we niet het erfgoed van de toekomst. Iets wat over 100 jaar een hoop heibel op levert als het gesloopt moet worden, protest! Ik moest vervolgens heel erg denken aan wat Eva zei, ze had het over verhalen van bewoners (bijvoorbeeld: onder deze brug heb ik voor het eerst gezoend). Ik vond dit in eerste instantie een vervelende opmerking omdat ik nog met dat spel in mijn hoofd zat. Maar vervolgens is het wel een leuk uitgangspunt en valt ook terug te koppelen aan het erfgoed gedeelte, want wat is nou erfgoed? Mijn herinneringen zijn mijn erfgoed, dus waarom zouden we onze herinneringen niet delen? Denk aan stickers op straatverlichting, hier werd mijn fiets gestolen. Of hier heb ik mijn vrouw leren kennen, hier heb ik mijn eerste baantje gehad, hier ben ik voor het eerst verliefd geworden of hier heb ik mijn passie voor dansen ontdekt. Hele oppervlakkige herinneringen, maar wel belangrijk voor iemand. Het heeft misschien diegene zijn toekomst bepaald of ervoor gezorgd dat er bepaalde keuzes wel of niet werden gemaakt. Ik noemde het stickers, maar het kunnen ook kleine banners zijn of borden, misschien moeten er wel monumentjes opgericht worden? Ik vind het lastig want dan moet ik het spel idee los laten terwijl ik daar zoveel ideeën voor had, maar ik vind deze stap ook erg interessant want dan delen mensen ook een ervaring.

 

 

 

Week 15, 16, 17 & 18

​

Na aanleiding van een gesprek wat ik met Eva over mijn blog heb ik besloten om het een klein beetje anders aan te gaan pakken. Ze vond het te onduidelijk over wat er nou precies in staat. Ik had zelf bij een blog het idee dat je het als een soort van dagboek zou kunnen gebruiken, letterlijk opschrijven wat er in mijn hoofd omgaat als ik aan bepaalde aspecten van het project denk. Zo ga ik het voortaan duidelijker opschrijven over welk deel het gaat of mijn leerdoelen goed naar voren komen enzovoort. Ik ben nog wel van mening dat ik het als een dagboek kan inzetten, maar heb besloten dan een aantal belangrijke zaken meer op te laten vallen. Hoe ik dit voor elkaar ga krijgen weet ik niet zeker, misschien met kleur of doormiddel van verschillende typografie of cursief of dik of onderstrepen. Zoveel keuzes, zo weinig antwoorden. 

​

Er is de afgelopen weken veel gebeurt. Er zijn knopen doorgehakt en is een nieuwe samenstelling in het team. Eerst begonnen Lisanne en ik met zijn tweetjes aan dit avontuur en nu hebben ondertussen Faddia en Saúl zich aangesloten. Er prettig, maar soms ook lastig. Ik weet dat ik vrij snel en duidelijk mijn eigen mening kan formuleren, dit geld ook voor Faddia. Bij Saúl en Lisanne vind ik het moeilijker om hun mening in te schatten, soms moet het ook uit hun getrokken worden. Lisanne is ontzettend hard bezig met beeld maken, heel fijn want dan kan ik meteen zien hoe ze iets bedoelt of hoe ze het spel in haar hoofd vormgeeft. Ik ga haar voorbeeld volgen en beeld maken. Positieve invloed! Saúl heeft meer baat bij een planning, hij houdt zich daar ook aan, erg prettig want zo weet iedereen op elk moment van de dag waar hij zich op dat moment mee bezig houdt. Faddia doet vooral verdiepend onderzoek, soms leest ze wat voor en probeer ik ernaar te luisteren, maar dat blijkt toch lastiger te zijn dan ik had bedacht. Ikzelf heb niet het idee dat ik lekker in het project zit, ben ook een beetje de visie kwijt. Omdat ik niet goed weet wat ik toevoeg in de groep ga ik een lijstje maken, wat heb ik gedaan? Wat is mijn visie? Hoe zie ik ons project voor ons? De tijd begint te dringen en ik heb al een aantal weken niet aan mijn blog gewerkt. En natuurlijk heel stom, heb ik ook nergens iets opgeschreven of bijgehouden wat we hebben gedaan of besproken.... Dom! 

Wat wil ik doen:
 - Ik wil buttons lasercutten om de rol verdeling te verduidelijken.
 - Ik wil een A4tje plastificeren zodat ik kan testen of er met een whiteboard marker op geschreven kan worden.
 - Ik wil een “tafelkleed” speelbord gaan maken/naaien. 
   En ik wil heel graag weer dagelijks een stukje schrijven voor mijn blog. 

   Is dit allemaal haalbaar? Ik weet het niet. Ik vind het al lastig genoeg om mijn mobiel op tijd op te laden, dus ga

   ik dan een wekker zetten om aan mijn blog te werken? Wie weet?

 

Het lasercutten ben ik nog niet van overtuigt dat het genoeg gaat toevoegen aan het project dus hier wil ik voor mezelf nog de argumenten op een rijtje zetten:
 - Waaraan herken je de rollen in het spel? Op dit moment herken je ze nergens aan. Het idee van iedereen een

   hoed opzetten met een bepaalde kleur vind ik te letterlijk. Het spel is namelijk enigszins gebaseerd op de

   Hoeden van Bono. 

 - De buttons zijn duidelijk maar laten misschien sporen na in kledij.

 - Ze kunnen mooi opvallen door ze gave kleuren te geven. Momenteel is alles in kleuren rood, geel, groen, blauw,

   zwart en wit, je zou kunnen zeggen “primaire kleuren”. Daar ben ik het niet mee eens, ik hou meer van fletse

   kleuren, alsof ze jaren in de zon hebben gelegen. Maar voor een spel is het de meest logische stap. Duidelijkheid

   en helderheid.

 - Ik ben niet handig met de computer dus zou ik aan Lisanne kunnen vragen of zij misschien de symbolen of

   iconen wilt uitwerken in illustrator. En ik houdt niet zo van hulp vragen, dus daar moet ik me echt overheen gaan

   zetten.

Meer puntjes weet ik zo snel niet te bedenken. Ik merk wel dat door dit allemaal uit te typen dat het wat leger en rustiger word in dat koppie van me.

​

Langzaam begin ik het overzicht weer terug te krijgen.

 

​

​

Week 19

​

Deze week zou eigenlijk de Workshop week zijn, gelukkig gaat dat niet door. Niet op een rottige manier bedoelt, maar dit geeft me wel de kans om mezelf even hard toe te spreken en van mijn luie reet af te komen en wat te gaan doen. Zo, dat moest er even uit. Soms kan een mens best moe worden van zichzelf. Het werken in lijstjes moet ik mezelf nog echt aan gaan leren, hopelijk wordt het duidelijker voor mezelf maar nog belangrijker, voor de docenten die heel deze lappen tekst van mij moeten gaan lezen. Pfoe, heftig, het is prachtig weer buiten en ik ben steeds ontzettend afgeleid. 

Maandag:
Vandaag had ik me verslapen, ik begreep van mede studenten dat dit niet zo erg was, maar toen ik Joke aansprak merkte ik toch dat ze het niet zo tof vond dat ik er niet was. Nieuw doel voor vandaag: zo lang mogelijk productief zijn en op school blijven, niet te snel opgeven, maar ff doorknallen. Ik start meteen en ik sluit me aan bij Saúl, Faddia en Lisanne, zij hebben al een planning gemaakt en aangegeven welke docenten zij willen spreken. Ik kon daar voor mezelf ook een mooie planning in maken. 

Dinsdag:
Voor vandaag hebben we 2 docenten op de planning staan. Om 11.00 uur willen we met Stefanie van Keijsteren praten, zij gaat over materiaal, kleur, onderzoek vertalen in presentatie en het testen. De feedback die we kregen was erg duidelijk. De materialen die we gebruiken moeten wel bijdragen aan het verhaal en ook stevig genoeg zijn en niet te saai. Het moet met de doos al beginnen, het moet mensen triggeren om het spel überhaupt te willen spelen. Ook de tekst die er gebruikt wordt, bijvoorbeeld in de spel uitleg, moet direct te begrijpen zijn. 

​

Vandaag spreken we rond 12.00 uur met Ernst Dullemond, hij is onwijs enthousiast, wat wel ontzettend fijn is. Hij bedenkt allerlei gave toevoegingen waar wij als project groep weer op voort kunnen borduren. Hij zet vraagtekens bij de “activiteiten kaarten” zijn het er wel genoeg? Volgens hem is het te simpel, op dit moment hebben we wonen, werken, leren en recreëren. Hier kunnen cultuur, zorg en milieu ook nog wel bij. Heel veel moeilijker wordt het spel hierdoor niet, maar geeft wel meer verrassende combinaties. Hoe gaan we het presenteren? Misschien moet je wel verschillende kaarten aanbieden dat bewoners aan kunnen geven waar zij nou precies wonen. Wel zouden we volgens hem het wat luchtiger aan mogen pakken. Hier ben ik het ook mee eens, het is elke keer zo mega serieus, terwijl het best wat humoristischer zou kunnen zijn. Na de feedback van de docenten te hebben ontvangen gaan we met zijn allen rond te tafel zitten. Wat gaan we doen? Testen! We vragen wat studenten bij elkaar en gaan het spelen. Van spelen komt het niet, de meeste hebben meteen al vragen of ideeën die ze met ons willen delen. Kom maar op jongens! Alle feedback is welkom.

Woensdag:
Om 11.00 uur spreken we met Ad van der Kouwen, hij is heel rustig en geeft scherpe feedback. Ik moet daar bij hem altijd aan wennen. Hij vind ons spel saai ogen en wordt er alles behalve warm van. Duidelijke taal, ik hou er van. Hij stelt voor om wat meer de wrijving op te zoeken. Ik weet niet in hoeverre dit gaat werken maar het is altijd het proberen waard. Verder vind hij het een mooie uitdaging. Ik merk dat we onze uitleg wel wat aan mogen scherpen. Tot nu toe denken alle docenten dat we werkelijk een burgemeester, een kind, een activist, een uitvinder, een bewoner en een aannemer nodig hebben om te spel te spelen. Nee, helaas pindakaas, wij willen dat mensen vanuit een andere rol het spel gaan spelen, dus het hoeft niet per se je beroep te zijn. Als zou het wel tof zijn, wat doe jij eigenlijk in het dagelijkse leven? Nou, ik ben een kind van beroep. 

​

Na Ad spreken we Jeroen Baars, hij komt met wat puntjes die we weken geleden al opzij geschoven hadden onder het mom, nee dat werkt toch niet. Misschien moeten we het toch doen en testen. We gaan mogelijke scenario’s opschrijven en deze integreren in  het spel, zo moeten de spelers rekening houden met allerlei levens echte begrippen. 

​

Na het gesprek met Jeroen bedenken we wat we nog toe kunnen voegen en achterwege kunnen laten. Mijn hoofd loopt over en de concentratie is ver te zoeken, dus ik ga rond 16.00 uur naar huis.

Donderdag: 
Lisanne heeft al vrij snel wat met de feedback van Stefanie gedaan en een klein voorbeeld gemaakt van wat zij in haar hoofd heeft als spelregels. Daarnaast wil ik een productieve dag hebben omdat ik gisteren eerder naar huis ben gegaan. Om 11.00 uur hebben we een feedback momentje van Renee Mennen, we leggen onze ideeën voor en hebben meteen een dilemma. Wat moeten we doen in geval van plagiaat? We hebben namelijk ontdekt dat een van onze medestudenten tijdens de minor al een spel heeft bedacht waarvan het uiterlijk heel erg lijkt op onze uitvoering. Oeps! Ik bedoel het natuurlijk andersom, het uiterlijk van ons spel lijkt op iets wat zij in de minor had bedacht. Hoe pakken we dit aan? Hoe lossen we dit op? Ik heb meteen een aantal ideeën, maar daarvoor moet ik toch er echt ff tussenuit. Ik sleep Lisanne mee, naar een goedkope winkel waarvoor ik geen reclame wil maken, en we schaffen wat textiel stiften, een wit XXXXXL shirt en een klein rond dienblad. Zo, hiermee kunnen we aan de slag. Ik begin meteen met knippen en tekenen en mijn ideeën uit te werken. Ik vraag nog even geen feedback, want de werksfeer heeft last van een dipje. Ondertussen heb ik mijn eigen planning nog. Hop! Aan de slag met de blog.

​

​

​

Week 21:

 

Dinsdag:

Vandaag zijn we gestart bij Electron. Hier gaat onze expositie plaats vinden. Iedereen heeft een plekje uitgezocht waar ze willen staan en we hebben alle meubels die er nog stonden in het magazijn gezet zodat er een mooie grote open ruimte ontstond. Toen we dat eenmaal gedaan hadden, gingen Saúl, Faddia, Lisanne en ik terug naar school. Daar hebben we ons spel uitgewerkt. Ik heb alles laten lasercutten zodat we alle kaarten identiek hebben en daarna zijn we deze gaan beplakken. Lisanne en ik namen de visie kaarten en de idee kaarten op ons. We werkten goed door en waren om 19.30 uur klaar. Saúl en Faddia deden het speelbord. Alles ziet er super netjes en professioneel uit. We hebben op onze planning staan dat we dit woensdag af willen hebben zodat we het nog een laatste keer kunnen testen.

​

Woensdag:

We starten vandaag met beroepsoriëntatie. Er was vorige week wat verwarring omdat we op donderdag les zouden hebben van René en deze kwam uiteindelijk niet en de les vond blijkbaar plaats op vrijdag. Nu heeft hij met de groep van Exploration afgesproken om om 11.30 uur in de kapel nog wat extra uitleg te geven omdat we een les gemist hadden. Ik kreeg van René te horen dat het bedrijf waarbij ik gesolliciteerd heb mogelijk geen HBO waardig bedrijf was en dat er dan 2 scenario's zouden kunnen plaats vinden. Of ik kan ingezet worden als de ontwerper van het bedrijf en dan moest ik me afvragen of ik dit zou willen/aan kunnen. Of ik zou ondergesneeuwd worden en als werknemer gezien worden en geen van mijn eigen leerdoelen behalen. Hij gaf als tip een ander bedrijf, hier durfde ik niet te solliciteren omdat dat echt goed werk is en ik niet weet of ik dat niveau al heb of kan behalen. Ik heb toch maar gesolliciteerd, dus nu is het afwachten!

​

Helaas zijn sommige dingen die we gisteren geplakt hebben verkeerd uitgepakt. De kartonnen platen zijn krom getrokken dus deze moeten opnieuw gesneden worden en geplakt en hopen dat het werkt. Tot nu toe gaat het goed en ziet het er mooi uit.  

​

Ik ben lichtelijk chagrijnig dus ik focus me op het schrijven van een stageplan, mijn leerdoelen en de blog.

​

​

Week 22

 

Maandag:

Vandaag is de presentatie voor de gemeente Breda. Lisanne, Faddia, Saúl en ik hebben 's ochtends afgesproken op school om nog de laatste puntjes op de "i" te zetten. Rond een uur of 11 besluiten Lisanne en ik naar Electron te gaan om de boel op te bouwen. Lisanne neemt alle spullen mee in de auto en ik race richting het station met de fiets. Eenmaal daar blijkt iedereen al druk bezig te zijn. Hier en daar wordt gestrest, maar verder hangt er een relaxte en vriendelijke sfeer. We krijgen wat tips van Inge en Manon over het presenteren van ons werk. Dat hoeven ze ons geen tweede keer te zeggen, want alles wat we van plan waren gooien we van de baan en zien meteen in dat ons idee van presenteren toch aan de wat bravere kant was. Helaas lukt niet alles wat we nu willen. Zo heb ik toch behoorlijk wat moeite met het ophangen van de poster (eigenwijs!!) en ben ik niet tevreden met de teksten die Lisanne ook op wilt hangen. Ze hangen bewust schots en scheef maar het ziet er super slordig uit. Uiteindelijk besluiten we dat de teksten maar op de muur geplakt moeten worden. Zo, dat ziet er beter uit. een half uur voordat Ono van de gemeente Breda binnen komt stappen zijn Lisanne en ik tevreden over hoe ons werk eruit ziet. 

​

Saúl komt bezorgd naar me toe en vraagt of we zeker weten dat we Lisanne moeten laten presenteren? Ik snap zijn bezorgdheid maar zet hem ook gauw genoeg opzij. Lisanne kan dit en als er vragen gesteld worden dan kunnen we altijd inspringen mocht ze wat vergeten. En ja hoor, daar gaat ze, ze presenteert het leuk en met humor. Ze stelt vragen aan de luisteraars en heeft er flink de vaart in. Alles gaat helemaal prima. De gemeente kan weer weg en wij kunnen genieten van de zon. 

​